Sittax-il Ħadd taż-Żmien ta’ Matul is-Sena

Kolletta

Ħenn għalina, Mulej, qaddejja tiegħek, u kollok tjieba kattar fuqna d-doni tal-grazzja tiegħek, biex nitħeġġu fit-tama, fil-fidi u fl-imħabba u nishru dejjem sal-aħħar fil-ħarsien tal-kmandamenti tiegħek. B’Ibnek Ġesù Kristu Sidna, li hu Alla, u li miegħek jgħix u jsaltan flimkien mal-Ispirtu s-Santu, għal dejjem ta’ dejjem.

Ammen. 

Riflessjoni

Il-Ħadd li għadda, dal-Ħadd, u l-Ħadd li ġej, il-Liturġija tal-Kelma tippreżentalna t-tema tas-Saltna ta’ Smewwiet permezz ta’ kapitlu tlettax tal-Evanġelju skont San Mattew, li ġabar numru ta’ parabboli li qal Ġesù fuq din is-Saltna. Din it-tema hija l-qofol tal-predikazzjoni ta’ Kristu li fil-biċċa l-kbira tagħha seħħet permezz tal-parabboli. Kif jikteb il-Papa Benedittu XVI f’Ġesù ta’ Nazaret: “Inbidlu ż-żminijiet u ċ-ċiviltajiet u l-parabboli baqgħu dejjem jolqtuna mill-ġdid bil-freskezza u l-umanità tagħhom … fil-parabboli nħossuna qrib ta’ Ġesù, kif għex u għallem.” 

Għalhekk, ejjew bl-immaġinazzjoni mmorru f’xatt il-baħar, fejn jinġabru ħafna nies u Ġesù jitla’ fuq dgħajsa u joqgħod bil-qiegħda fiha. Folol kbar qegħdin bil-wieqfa fuq ix-xatt u Ġesù qed ikellimhom fuq bosta ħwejjeġ bil-parabboli. U, kif ġara fi żmien Ġesù, aħna wkoll jiġrilna bħad-dixxipli meta marru lura d-dar: nistaqsuh xi jrid ifisser ma’ kull parabbola. 

U Ġesù jagħtina t-tifsira tal-parabbola, f’dal-każ dik tal-qamħ u s-sikrana. Ġesù jrid iwassal lid-dixxipli tiegħu biex jifhmu li dawk li huma wlied is-Saltna se jsibu t-tfixkil minn dawk li jagħmlu l-ħażin. Iżda, finalment, dawk tal-ewwel se jkunu ppremjati “fis-Saltna ta’ Missierhom,” filwaqt li l-oħrajn se jispiċċaw “fil-ħuġġieġa tan-nar.”  

Din il-parabbola tfakkarna li Alla ħalaq kollox tajjeb u sabiħ, kif insibu fir-rakkont tal-ħolqien, imma wara daħal il-ħażin u l-ikrah. L-għadu tagħna, ix-Xitan, jiżra’ fina u madwarna kull xorta ta’ ġibdiet ħżiena, egoiżmu, mundanità (kif iħobb isejħilha l-Papa Franġisku), kilba għall-pjaċir, u ġirja sfrenata għall-flus u l-poter … kollha effett tad-dnub oriġinali. 

Allura tajjeb nirriflettu li anke fina hemm il-qamħ u s-sikrana. Ħadd mhu kollu tajjeb jew kollu ħażin. Irridu noqogħdu attenti u għassa. Ma nistgħux nkunu passivi (“reqdin”) għax, jekk lill-għadu ma niqfulux, dan iqum u jħajjarna nagħmlu għażliet żbaljati. Ix-xtieli tal-qamħ u s-sikrana jixxiebhu ħafna, imma tagħrafhom mill-frott tagħhom. Aħna kultant niġu f’diffikultà biex nagħrfu t-tajjeb mill-ħażin—“mill-frott tagħhom tagħrfuhom” (Mt 7, 20).   

Ġesù jkompli wkoll jgħid parabboli oħra li jkompli jfissrulna l-implikazzjonijiet tas-Saltna ta’ Smewwiet. Bħaż-żerriegħa tal-mustarda, irridu nħabirku biex is-Saltna tikber, u rridu nġibu ruħna bħall-ħmira fl-għaġna. Niftakru li qed ngħixu fid-dinja imma m’aħniex tad-dinja, kif insibu fl-Evanġelju skont San Ġwann meta Ġesù jitlob lill-Missier: “Ma nitolbokx li twarrabhom mid-dinja, imma li tħarishom mill-Ħażin” (Ġw 17, 15).  

Ġesù jgħallimna ngħixu r-realtajiet mingħajr ma ninqabdu fihom u fejn possibbli niqfulhom ukoll. Noqogħdu attenti kif inġibu ruħna kemm meta nirreżistu lill-ħażin u kif ukoll meta nirrelataw mal-oħrajn fejn jeħtieġ li niddistingwu bejn il-persuna li tagħmel il-ħażin u l-għemil ħażin fih innifsu. Dan huwa l-mod kif Ġesù dejjem aġixxa mal-midinbin: bi mħabba u mogħdrija. Bl-imġiba tagħna ngħaddu messaġġ pożittiv, ferrieħi, li jgħin lill-oħrajn fid-diffikultajiet tagħhom. 

Talba

Mulej, tiġi Saltnatek. La ddaħħalniex fit-tiġrib, iżda eħlisna minn kull deni.