It-Tletin Ħadd ta’ Matul is-Sena Ċ

Kolletta

O Alla ta’ dejjem li tista’ kollox, kattar fina l-fidi, it-tama u l-imħabba, u agħmel li nħobbu l-kmandamenti tiegħek biex ikun jistħoqqilna dak li wegħedtna. B’Ibnek Ġesù Kristu Sidna, li hu Alla, u li miegħek jgħix u jsaltan flimkien mal-Ispirtu s-Santu, għal dejjem ta’ dejjem.

Ammen.

Riflessjoni

Ġesù jindirizza l-parabbola tal-Evanġelju tal-lum lil dawk li kienu jafdaw fihom infushom, li kellhom stima għolja tagħhom infushom filwaqt li jbaxxu lill-oħrajn. Biex joħroġ it-tagħlim tiegħu, Ġesù jagħmel diversi kuntrasti qawwija bħal “telgħu fit-tempju” u “niżel id-dar,” “talab f’qalbu” u ”jħabbat fuq sidru u jgħid,” “jitkabbar u jiċċekken.”  Imma l-iktar kuntrast importanti huwa dak bejn id-dispożizzjoni tal-qalb tal-Fariżew u dik tal-Pubblikan.

Il-pubblikani kienu meqjusa bħala midinbin. Mibgħuda mill-poplu għax kienu jiġbru t-taxxi għar-Rumani, kienu wkoll meqjusa li kienu jqarrqu fil-flus. Fl-istess ħin, il-pubblikan tal-parrabbola kien jagħraf l-istat tiegħu ta’ midneb, jitlob b’umiltà, għajnejh lejn l-art quddiem il-majesta ta’ Alla, u niedem iħabbat fuq sidru biex jitlob il-ħniena minħabba dnubietu.

Min-naħa l-oħra, il-Fariżew kien josserva l-liġijiet—anzi jagħmel aktar milli kien mitlub mil-liġi— u kien jaqdi l-obbligi ċiviċi tiegħu. L-iżball tal-Fariżew ma kienx dan it-tajjeb li kien jagħmel, imma għax mit-talba tiegħu kien hemm nieqsa l-umiltà u l-imħabba lejn il-proxxmu. Sejjes il-pretensjoni għall-qdusija mhux fuq il-konverżjoni umli u sogħbiena imma fuq l-għemejjel tiegħu. Kien mimli bih innifsu u jqis lilu nnifsu raġel qaddis minħabba l-opri li kienu jarawh jagħmel l-oħrajn. Iżda ftit kellu mħabba vera, ġejja mill-qalb, lejn Alla u lejn il-proxxmu.

Din l-imġiba tal-‘bniedem ta’ Alla’ tikkuntrasta mal-mod li bih Alla jimxi magħna: mhux biss ma jeskludiniex minħabba dnubietna, talli jħares bi mħabba kbira anke lejn xrara tat-tajjeb li jista’ jkun hemm ġo fina. U din il-ftit tjubija ta’ ġo fina mhix ġejja mill-ħila tagħna imma bil-grazzja tiegħu. U allura, kif il-ħniena ta’ Alla tasal għandna, hekk ukoll trid tasal għand l-oħrajn permezz tagħna.

Aħna meta nersqu quddiem Alla, l-attitudni tagħna kif inhi? L-imġiba tagħna mal-oħrajn hija dik li jixtieq minna Alla? Għalina, min huma n-nies tajbin u n-nies ħżiena? Kif inġibu ruħna ma’ dawk li mhumiex fiċ-ċirku tagħna? Nippruvaw nersqu lejhom jew naħarbuhom? Dawn huma wħud mill-mistoqsijiet li rridu nagħmlu lilna nfusna fid-dawl tal-imġiba ta’ Alla magħna u t-tagħlim u l-eżempji li tana f’ħajtu Ġesù Kristu.

Jekk, bil-grazzja ta’ Alla, hemm ġo fina din ix-xrara ta’ tjubija, b’umiltà u sinċerità rridu naraw jekk hijiex dik it-tjubija li tista’ tiġġustifikana—tagħmilna ġusti. Min hu ġust tassew quddiem Alla jara li jimxi mal-proxxmu bl-istess tjieba u ħniena li Alla juri magħna. Hu jagħdirna fid-dgħufija tagħna, u hekk irridu nagħmlu aħna wkoll. Qabel niġġudikaw u nitkażaw bl-oħrajn, tajjeb nieqfu ftit u nistaqsu lilna nfusna forsi x’konna nagħmlu aħna li kieku kellna nsibu ruħna fl-istess ċirkustanzi.

Talba

Sinjur Alla, jien nixtieq nistma b’rispett lill-oħrajn. Indukrani minn kull ġibda għall-istima u għat-tifħir. Ħarisni kontra l-attenzjoni u l-ammirazzjoni tal-oħrajn lejja. Fakkarni f’xi żelqa f’ħajti l-imgħoddija, u li “ħadd ma jista’ jkollu raġun li jintefaħ, għax kollox hu minn Alla, permezz ta’ Alla u kollox għal Alla” (San Ġorġ Preca).

Ħa ntennilek ta’ spiss: “O Alla ħenn għalija, midneb.”