Id-Daħla tal-Mulej f’Ġerusalemm
Ħadd il-Palm u l-Passjoni tal-Mulej
Waqt it-Tifkira tad-Daħla tal-Mulej f’Ġerusalemm
Evanġelju
Imbierek min ġej f’isem il-Mulej.
Mt 21, 1-11
Qari mill-Evanġelju skond San Mattew
Xħin waslu qrib Ġerusalemm u ġew quddiem Betfaġe lejn l-Għolja taż-Żebbuġ, Ġesù bagħat żewġ dixxipli u qalilhom: “Aslu sar-raħal biswitkom; u minnufih issibu ħmara marbuta u felu ħdejha; ħolluhom u ġibuhomli. Jekk xi ħadd jgħidilkom xi ħaġa, weġbuh: “Il-Mulej jeħtieġhom, u malajr jerġa’ jibgħathom lura””.
Dan ġara biex iseħħ dak li kien ingħad permezz tal-profeta, meta qal: “Għidu lil bint Sijon: “Ara, is-Sultan tiegħek ġej għandek, ġwejjed, riekeb fuq ħmara u fuq felu, ferħ ta’ bhima tat-tagħbija””.
Id-dixxipli marru u għamlu kif ordnalhom Ġesù; ġiebu l-ħmara u l-felu, qiegħdu fuqhom l-imnatar tagħhom, u hu qagħad fuqhom.
Għadd kbir ta’ nies firxu l-imnatar tagħhom fit-triq, waqt li oħrajn qatgħu xi friegħi mis-siġar u ferrxuhom mat-triq. Il-folol li kienu miexja quddiem u dawk li kienu miexja wara bdew jgħajtu u jgħidu: “Hosanna lil Bin David! Imbierek min ġej f’isem il-Mulej! Hosanna fl-ogħla tas-smewwiet!”.
Meta mbagħad daħal Ġerusalemm, il-belt kollha tqanqlet u n-nies bdew jgħidu: “Dan min hu?” U l-folol weġbuhom: “Dan hu l-profeta Ġesù minn Nażaret tal-Galilija”.
Il-Kelma tal-Mulej
R/. Tifħir lilek Kristu
Ħadd il-Palm u l-Passjoni tal-Mulej
Il-Quddiesa
Kolletta
O Alla ta’dejjem li tista’ kollox, int lilna l-bnedmin tajtna eżempju ta’ umiltà meta ridt li s-Salvatur tagħna jsir bniedem bħalna u jieħu l-mewt tas-salib; fil-ħniena tiegħek, agħtina li s-sabar tiegħu jkun ta’ tagħlima għalina u li jistħoqqilna nissieħbu miegħu fil-qawmien għall-ħajja. B’Ibnek Ġesù Kristu Sidna, li hu Alla, u li miegħek jgħix u jsaltan flimkien mal-Ispirtu s-Santu, għal dejjem ta’ dejjem. Ammen.
Ammen.
Riflessjoni
Fil-liturġija, illum nidħlu f’Ġerusalemm bil-kant tal-Hosanna u malajr nerġgħu noħorġu barra swar il-belt wara l-għajat ta’ “Salbu.” Minn kliem ta’ tifħir ngħaddu malajr għal kliem ta’ sfida u tgħajjir. Minn stqarrija ta’ Ġesù bħala bin David, u allura Sultan, barra l-istess belt li kienet il-wirt tat-tron tiegħu naraw iż-żebliħ tal-qawwa ta’ Alla li kienet taħdem fih u li issa bħal donnha ħallietu għal kollox hekk li lanqas ħila jeħles lilu innifsu minn dik l-umiljazzjoni ma kellu … u mhux għax ma setax imma għax ma riedx.
Imma forsi l-iktar ħaġa li theżżiżna hija l-kliem li l-awtur sagru jirrakkuntalna li qal Ġesù, li huma l-ewwel kelmiet ta’ Salm 22: “Alla tiegħi, Alla tiegħi, għaliex tlaqtni?” Però Ġesù ma jgħidx din il-kelma bl-Ebrajk kif inhi miktuba fil-Bibbja, imma jgħidha bl-Aramajk, bil-lingwa mitkellma mil-Lhud inkluż Ġesù. U, għalhekk, nistgħu ngħidu li mhijiex sempliċiment ripetizzjoni pjetuża ta’ vers minn salm, imma hija karba ħierġa mill-qiegħ nett tal-qalb ta’ Alla magħmul bniedem. U din hi akkumpanjata mal-għajta tal-aħħar, meta jmut, li kważi ddaħħalna fi kriżi jekk mietx iddisprat … jew le?
Muġugħ u mtaqqal bla dubju. Imma din l-għajta hija espressjoni mill-iktar umana meta mhux l-ewwel darba li nsibu ruħna nixtiequ nibdew inwerżqu għax ma nifilħux iktar. Fil-każ ta’ Kristu hija l-għajta ta’ dak li jmut mewta ta’ midneb mill-agħar għax proprju ħa d-dnubiet tal-umanità kollha fuqu, kemm dawk li diġà kienu saru, kemm dawk li kienu qed isiru dak il-ħin (inkluż il-moħqrija fuqu), u kif ukoll dawk li kienu għadhom iridu jsiru, inkluż id-dnubiet tiegħi u tiegħek.
U f’din il-bidla radikali tal-ġudizzju tal-folla f’temp ta’ ħamest ijiem, isib postu wkoll il-paradoss li aħna bħala Nsara jeħtieġ ngħixu: id-diffikultà biex inħaddnu l-misteru tat-tbatija, tas-salib, quddiem it-tjubija u l-glorja ta’ Alla u ta’ dak kollu li hu xogħol idejh; li nibqgħu nemmnu f’Alla li jippermetti li l-ħażin iseħħ; li t-talba tagħna tant titneżża’ li ma tkun xejn iktar minn għajta, karba, espressjoni ta’ wġiegħ u vojt profond.
U mhijiex dagħwa jew ereżija meta fuq fommna jkun hemm l-istess karba ta’ Kristu quddiem is-sitwazzjoni tad-dinja, tas-soċjetà u l-valuri, quddiem it-traġedji u t-trawmi personali, quddiem il-ħażin li jidher isaltan rebbieħ. Wara kollox, inkunu qed nagħmlu l-istess għażla tal-Iben ta’ Alla magħmul bniedem li nibqgħu hemm, fuq is-salib li miegħu sallbitna l-ħajja jew sallabna ħaddieħor, ukoll jekk Alla donnu ma jidher imkien u mħollija bla sostenn jew rifda anke minn dawk ta’ madwarna—anke għax ma jifhmux l-għażla radikali tagħna li nibqgħu hemm. Tiġi dagħwa jew ereżija meta twassal għaċ-ċaħda tal-fidi u l-għażla tal-ħażin għax huwa iktar faċli.
Ma tantx fadal x’wieħed jista’ jgħid quddiem dan ix-xenarju ħlief li bħal Kristu nibqgħu leali sal-aħħar għajta tal-agunija u nibqgħu nistennew l-aħħar żvolta tal-paradoss meta t-tifsira ta’ dan kollu tidher f’Ħadd il-Għid.
Talba
Ħares, Mulej, lejn din il-familja tiegħek, li għaliha Ġesù Kristu Sidna ma stmerrx jagħti ruħu f’idejn il-ħżiena u jsofri t-tbatija ħarxa tas-salib. Hu, li miegħek jgħix u jsaltan flimkien mal-Ispirtu S-Santu, Alla, għal dejjem ta’ dejjem. Ammen.