It-Tieni Ħadd tar-Randan

Tista’ ssegwi l-qari kollu bil–Lingwa tas-Sinjali Maltija.

Kolletta

O Alla, li ridtna nisimgħu lil Ibnek il-għażiż, itmagħna bl-ikel tal-kelma tiegħek, u agħmel li nsaffu l-għajnejn ta’ ruħna ħalli nithennew bid-dehra tal-glorja tiegħek. B’Ibnek Ġesù Kristu Sidna, li miegħek jgħix u jsaltan flimkien mal-Ispirtu s-Santu, Alla, għal dejjem ta’ dejjem. Ammen.

Riflessjoni għat-Tieni Ħadd tar-Randan


Fit-Tieni Ħadd tar-Randan kull sena naqraw ir-rakkont tat-trasfigurazzjoni li jħabbrilna mill-qabel il-glorja li għad trid tidher aħna u nikkontemplaw il-passjoni tal-Mulej f’dan iż-żmien qaddis.

San Luqa jpoġġi dan ir-rakkont fil-kuntest ta’ Ġesù li jitlob. U dan hu dettall importanti għax ifakkarna li din kienet rivelazzjoni ta’ Ġesù fl-identità vera tiegħu: tal-Iben ta’ Alla magħmul bniedem u t-talb tiegħu kien mument ta’ intimità fi ħdan Alla nnifsu, fi ħdan it-Trinità. Kristu li fit-talb jesperjenza l-fatt li hu Iben maħbub tal-Missier. Id-dehra tad-dawl u tal-ilbiex jgħammex hija espressjoni li tidher ta’ din l-intimità qaddisa ta’ Alla. Talb li hu wkoll fi djalogu mal-Kelma ta’ Alla rrivelata. Ma’ Ġesù jidhru Mose u Elija. Mose huwa meqjus bħala l-awtur tal-ewwel ħames kotba tal-Bibbja li huma l-iktar kotba għeżież għal-Lhud. Elija huwa r-rappreżentant tal-vuċi profetika fil-Kelma ta’ Alla. Din ix-xena turina l-misteru tat-talb, xi jkun qed jiġri fil-mument tat-talb.

Fl-istess waqt, kemm drabi morna biex nitolbu bit-tama li nġarrbu dak li ġarrbu d-dixxipli dakinhar fuq il-muntanja, imma kollox qisu jibqa’ l-istess. U dan għaliex nilludu ruħna li t-talb hu maqtugħ mir-realtà konkreta tal-ħajja tagħna. It-talb huwa l-kontemplazzjoni tal-misteru ta’ Alla fl-ordinarju tal-ħajja ta’ kuljum. Mose u Elija jitħaddtu ma’ Ġesù fuq it-tmiem tiegħu li kellu jseħħ Ġerusalemm—veru, jitħaddtu dwar il-glorifikazzjoni tiegħu, imma dik li kellha tgħaddi mis-salib.

Anke aħna fit-talb, kemm nistennew b’ħerqa l-mumenti tat-tabor. U bħad-dixxipli ma nkunu nixtiequ li jgħaddu qatt. Il-mumenti fejn fihom inħossu l-preżenza tal-Mulej magħna, fejn kollox ikun donnu sejjer sew u nħossuna tajbin. Bħall-appostli nkunu nixtiequ li nibqgħu hemmhekk għal dejjem.

U kemm insibuhom iebsa l-mumenti l-oħra meta l-Mulej ikun donnu nħeba, ma jidhirx, mhux preżenti, assenti. Il-mumenti tal-ħajja ordinarja fejn donnu mhu jiġri xejn. Kemm insibuhom iebsa, u naħslu ninqabdu fiċ-ċirku vizzjuż tal-monotonija—la mhu jidher qed jiġri xejn allura tassew mhu jiġri xejn.

Mentri din l-esperjenza ta’ Kristu tfakkarna li l-mixja tal-ħajja tagħna mhijiex biss il-monotonija tal-ħajja ta’ kuljum, mhijiex biss il-passjoni tal-mard, tal-uġiegħ, tal-problemi psikoloġiċi u l-ansjetajiet tagħna, imma hija mixja lejn il-glorja, lejn id-dawl, lejn il-laqgħa sħiħa ma’ Kristu li minn issa tista’ tibda ddawwal il-passi tagħna kemm-il darba ma nippretendux li suppost il-ħin kollu qegħdin fuq it-Tabor. Jeħtieġ li ngħixu l-ħajja tagħna b’dak kollu li ġġib magħha, bl-inċertezzi u l-qtigħ il-qalb tagħha, bil-ferħat tagħha li huma dejjem limitati u jgħaddu malajr. Jeħtieġ li ngħixu dan kollu għax dan kollu ftit ftit jagħmilna kapaċi għal dik il-glorja li ser inġarrbu fl-aħħar.

L-iskop ta Ġesù kien li dik id-dehra tqawwi lid-dixxipli għal meta tiġi l-prova tas-salib—pjan li lil Ġesù ma tantx irnexxielu. Imma aħna li nafu l-istorja kif ġrat, li wara d-diżastru tal-mewt kien hemm il-glorja tal-qawmien tassew, allura aħna nistgħu ngħixu f’din it-tama. Nistgħu nħallu t-talb tagħna jkun immarkat mit-tama li mhux sempliċiment qegħdin nitolbu biex ma nidħlux fit-tiġrib, imma permezz tat-talb minn issa stess nibdew induqu mill-glorja, mill-imħabba ta’ Alla fih innifsu, ukoll jekk dan ma nagħrfux mill-ewwel jew insibuh diffiċli biex naċċettawh.

Jalla dan iż-żmien tar-Randan ikun mument fejn verament nagħrfu l-fedeltà ta’ Alla li ma jħalliniex waħedna imma jimxi magħna għax, kif tlabna fis-salm, hu d-dawl u s-salvazzjoni tagħna.​

Talba: