It-Twelid ta’ Sidna Ġesù Kristu Quddiesa ta’ Binhar
Kolletta tal-Quddiesa ta’ Binhar
O Alla, int b’mod tal-għaġeb ħlaqt il-bniedem fil-kobor tiegħu, u b’għaġeb akbar ġeddidtu wara li waqa’: agħmel li nissieħbu ma’ Kristu fin-natura tiegħu ta’ Alla. Kif hu għoġbu jieħu sehem magħna fin-natura tagħna l-bnedmin, Hu, li miegħek jgħix u jsaltan flimkien mal-Ispirtu s-Santu, Alla, għal dejjem ta’ dejjem. Ammen.
Raw it-truf kollha tal-art is-salvazzjoni ta’ Alla tagħna. Iż 52:7-10
Qari mill-Ktieb tal-Profeta Iżaija
Kemm huma sbieħ fuq il-muntanji r-riġlejn ta’ min iħabbar il-bxara, ta’ min ixandar is-sliem, ta’ min iħabbar ir-riżq, ta’ min ixandar is-salvazzjoni, u jgħid lil Sijon: “Alla tiegħek isaltan”. Ismagħha l-għajta! L-għassiesa tiegħek għollew leħenhom, ilkoll flimkien jgħajtu bil-ferħ, għax raw b’għajnejhom lill-Mulej rieġa’ lura f’Sijon. Intom, ħerbiet ta’ Ġerusalemm, għajtu lkoll bil-ferħ, għax farraġ il-Mulej il-poplu tiegħu, feda lil Ġerusalemm. Kixef il-Mulej id-driegħ tiegħu qaddis, quddiem il-ġnus kollha, u raw it-truf kollha tal-art is-salvazzjoni ta’ Alla tagħna.
Il-Kelma tal-Mulej. R/. Irroddu ħajr lil Alla
Salm 97(98):1,2-3ab,3ċd-4,5-6
R/. (3ċ): Raw it-truf kollha tal-art is-salvazzjoni ta’ Alla tagħna.
Għannu lill-Mulej għanja ġdida, għax għamel ħwejjeġ tal-għaġeb. Ġibitlu r-rebħa l-leminija tiegħu, u d-driegħ imqaddes tiegħu. R/.
Għarraf il-Mulej is-salvazzjoni tiegħu, f’għajnejn il-ġnus wera l-ġustizzja tiegħu. Ftakar fit-tjieba u l-fedeltà tiegħu mal-poplu ta’ Iżrael. R/.
L-art kollha, minn tarf għall-ieħor, rat is-salvazzjoni ta’ Alla tagħna. Għajtu bil-ferħ lill-Mulej fl-art kollha, infexxu fil-hena, ifirħu u għannu! R/.
Għannu lill-Mulej biċ-ċetra, biċ-ċetra u bil-ħlewwa tal-għana, bit-trombi u bid-daqq tat-trumbetti; għajtu bil-ferħ quddiem il-Mulej is-sultan! R/.
Alla kellimna permezz ta’ Ibnu. Lhud 1:1-6
Bidu tal-Ittra lil-Lhud
Alla fl-imgħoddi kellem lil missirijietna ħafna drabi u b’ħafna manjieri permezz tal-profeti. Issa f’dan l-aħħar żmien huwa kellimna permezz ta’ Ibnu, li hu għamlu werriet ta’ kollox, u li bih ukoll għamel il-ħolqien.
Hu, l-Iben, li hu d-dija tal-glorja ta’ Alla u x-xbieha tal-essenza tiegħu, u li jżomm id-dinja kollha bil-kelma setgħana tiegħu, wara li naddafna minn dnubietna, qagħad fuq il-lemin tal-kobor ta’ Alla fl-għoli tas-smewwiet, u b’hekk sar daqshekk aqwa mill-anġli daqskemm ogħla minn tagħhom hu l-isem li kiseb.
Għax lil min mill-anġli qatt qal Alla: “Inti ibni, jiena llum nissiltek!”? Jew: “Jiena nkun missieru, u hu jkun ibni!”? Imbagħad, hu u jdaħħal lil Ibnu l-Kbir fid-dinja, jgħid ukoll: “Ħa jqimuh l-anġli kollha ta’ Alla”.
Il-Kelma tal-Mulej. R/. Irroddu ħajr lil Alla.
AKKLAMAZZJONI QABEL L-EVANĠELJU Lq 1:38
Hallelujah. R/. Hallelujah. Jum imqaddes feġġ għalina: ejjew, ġnus, qimu l-Mulej: għax illum fuq l-art niżel dawl kbir. R/. Hallelujah.
Il-Verb ħa l-ġisem u għammar fostna. Ġw 1:1-18
Bidu tal-Evanġelju skont San Ġwann
Fil-bidu kien il-Verb, u l-Verb kien ma’ Alla, u l-Verb kien Alla. Hu kien fil-bidu ma’ Alla. Kollox bih sar, u xejn ma sar mingħajru; kulma sar kellu l-ħajja fih, u l-ħajja kienet id-dawl tal-bnedmin. Id-dawl jiddi fid-dlam, imma d-dlam ma għelbux. Kien hemm raġel mibgħut minn Alla, jismu Ġwanni. Dan ġie bħala xhud, biex jixhed għad-dawl, biex bih kulħadd jemmen. Ġwanni ma kienx id-dawl, imma ġie biex jixhed għad-dawl, dak id-dawl veru, li jdawwal kull bniedem, huwa u ġej fid-dinja. Kien fid-dinja, u d-dinja saret bih, imma d-dinja ma għarfitux. Ġie f’daru, u niesu ma laqgħuhx. Imma lil dawk li laqgħuh tahom is-setgħa li jsiru wlied Alla, dawk li jemmnu f’ismu, li twieldu mhux mid-demm, anqas mill-ġibda tal-ġisem, u anqas mir-rieda tal-bnedmin, iżda minn Alla. U l-Verb sar bniedem u għammar fostna, u aħna rajna l-glorja tiegħu, il-glorja li għandu mill-Missier bħala Ibnu l-waħdieni, mimli bil-grazzja u l-verità. Ġwanni ta xhieda fuqu meta għajjat u qal: “Dan hu li għalih għedtilkom: Jiġi warajja, imma hu aqwa minni, għax kien minn qabli”. Għax mill-milja tiegħu aħna lkoll ħadna, grazzja fuq grazzja. Alla ta l-Liġi permezz ta’ Mosè imma l-grazzja u l-verità seħħu permezz ta’ Ġesù Kristu. Lil Alla għadu ħadd ma rah; imma għarrafhulna l-Iben il-waħdieni ta’ Alla, li hu fi ħdan il-Missier.
Il-Kelma tal-Mulej. R/. Tifħir lilek, Kristu.
Jew il-forma l-qasira
Il-Verb ħa l-ġisem u għammar fostna. Ġw 1:1-5,9-14
Bidu tal-Evanġelju skont San Ġwann
Fil-bidu kien il-Verb, u l-Verb kien ma’ Alla, u l-Verb kien Alla. Hu kien fil-bidu ma’ Alla. Kollox bih sar, u xejn ma sar mingħajru; kulma sar kellu l-ħajja fih, u l-ħajja kienet id-dawl tal-bnedmin. Id-dawl jiddi fid-dlam, imma d-dlam ma għelbux. Kien id-dawl veru, li jdawwal kull bniedem, huwa u ġej fid-dinja. Kien fid-dinja, u d-dinja saret bih, imma d-dinja ma għarfitux. Ġie f’daru, u niesu ma laqgħuhx. Imma lil dawk li laqgħuh tahom is-setgħa li jsiru wlied Alla, dawk li jemmnu f’ismu, li twieldu mhux mid-demm, anqas mill-ġibda tal-ġisem, u anqas mir-rieda tal-bnedmin, iżda minn Alla. U l-Verb sar bniedem u għammar fostna, u aħna rajna l-glorja tiegħu, il-glorja li għandu mill-Missier bħala Ibnu l-waħdieni, mimli bil-grazzja u l-verità.
Il-Kelma tal-Mulej. R/. Tifħir lilek, Kristu.
Lectio Divina
F’dan il-jum tat-Twelid ta’ Ġesù, il-Liturġija tippreżentana bil-Prologu tal-Evanġelju skont San Ġwann. Ir-Raba’ Evanġelju jiftaħ b’din is-silta poetika straordinarja meqjusa bħala innu lill-Kelma ta’ Alla (Verbum Dei). Hija sintesi meditattiva tal-misteru kollu tas-salvazzjoni ta’ Alla: il-verità ta’ Alla u tal-bniedem. Meta aħna nirriflettu fuq din il-ġrajja, aħna nifhmu aktar u aħjar min Hu dak li twieled u min aħna aħna
Il-Prologu jiftaħ billi jippreżentalna l-oriġini tal-Verb (il-Kelma). Imma mbagħad ikompli jispjega kif din il-Kelma ta’ Alla, f’ċertu mument, tidħol f’kuntatt mal-umanità permezz tal-inkarnazzjoni. “Il-Verb sar bniedem u għammar fostna” (Ġw 1, 14)—jew, kif jittraduċiha Saydon, “U l-Kelma saret ġisem u għammret fostna.” Dan il-vers hu l-qofol tal-Bxara t-Tajba tal-festa tal-Milied.
Il-Verb (il-Kelma) sar bniedem bħalna fil-persuna ta’ Ġesù Bambin ta’ Nazaret imwieled ġo għar f’Betlehem, biex ikun għalina id-Dawl tad-dinja u l-Ħajja li tagħmilna wlied Alla. Vers li tant xerred id-devozzjoni lejh San Ġorġ Preca u li fiż-żmien f’pajjiżna kont tarah stampat u mwaħħal f’ħafna postijiet, fid-djar, fil-lockers jew il-kaxxi tal-għodda, u saħansitra mpitter b’ittri mberfla fuq il-kabina tax-xufier fuq tal-linja.
Il-Verb juri lilu nnifsu bħala ‘d-Dawl’, “dak id-dawl veru, li jdawwal kull bniedem, huwa u ġej fid-dinja” (Ġw 1, 9). Grazzi għall-Verb, il-bnedmin jaraw id-dawl li jiggwidahom u jmexxihom għall-milja tal-ħajja. Iktar tard, fl-istess Evanġelju skont San Ġwann, Ġesù jgħid: “Jiena d-dawl tad-dinja. Min jiġi warajja ma jimxix fid-dlam, iżda jkollu d-dawl tal-ħajja” (Ġw 8, 12). B’kuntrast mad-dawl, id-dlam huwa id-diżorjentament u l-konfużjoni ta’ dawk li ma jafux kif għandhom jaġixxu—diżorjentament li jista’ jsir sistema ta’ ħajja li twassal biex dak li jkun ma jagħrafx il-veru skop tal-affarijiet u b’hekk jiġi mkaxkar mill-impulsi tas-sitwazzjonijiet li jsib ruħu fihom.
Il-messaġġ huwa ċar: id-dawl huwa l-ħajja; id-dlam, il-mewt. Ġesù, il-Verb, jagħti l-possibbiltà lill-bniedem li joħroġ mid-dlam li jkun fih u jgħaddi għad-dawl; id-dawl li hu dħul fl-ambitu tal-imħabba ta’ Alla hekk li min jidħol fih jirċievi l-grazzja ta’ dik l-imħabba.
Talba
Illum ma tantx inħobbu lil min hu wieqaf u moħħu biex jordna. Min-naħa l-oħra, ftit issib min li, għax għandu xi setgħa, jinża’ l-ġlekk, ixammar il-kmiem u jiċċappas bit-trab u l-għaraq. Imma inti mxejt magħna bħal imgħallem li jitħallat man-nies komuni. Ġesù, għalkemm inti Alla, ma qgħadtx tfittex li żżomm il-pożizzjoni tiegħek, iżda ridt issir bniedem bħalna, tixbahna f’kollox, barra mid-dnub.
F’dan il-jum tat-twelid tiegħek, nitolbuk tagħtina qalb ġdida tal-laħam, mimlija bl-imħabba lejn dawk kollha li ngħixu magħhom jew li inti tlaqqagħna magħhom, biex inkunu ta’ servizz għalihom waqt li ma niqfux irroddulek ħajr talli inti Alla li sirt bniedem sabiex tgħammar fostna.
