Sal-aħħar taż-żmien

Int se tnissel fi ħdanek u jkollok iben

F’nofskom hemm dak li intom ma tafuhx

It-Tieni Ħadd tal-Avvent – Sena B

Kolletta

O Alla ħanin li tista’ kollox, agħmel li xejn fid-dinja ma jfixkilna aħna u nħaffu biex niltaqgħu ma’ Ibnek, iżda agħtina l-għerf tas-sema biex nissieħbu mal-istess Ibnek Ġesù Kristu Sidna, li hu Alla, u li miegħek jgħix u jsaltan flimkien mal-Ispirtu s-Santu, għal dejjem ta’ dejjem.

Ammen. 

Riflessjoni

F’dan it-Tieni Ħadd tal-Avvent, il-Knisja tħabbrilna: “Il-Bidu tal-Evanġelju ta’ Ġesù Kristu, l-Iben ta’ Alla” (v. 1). Tajjeb għalhekk nieqfu ftit u nirriflettu: xi tfisser għalina din l-aħbar tajba ta’ Ġesù Kristu? Xi jfisser għalina li Alla jħobbna tant li bagħtilna ’l Ibnu l-għażiż biex itemm il-jasar tagħna u jagħtina l-ħajja bil-kotra?  

L-Evanġelju jkompli billi jlaqqagħna ma’ Ġwanni l-Battista, l-aħħar u l-akbar profeta, mibgħut minn Alla biex iħejji qlub il-poplu għall-miġja tal-Mulej. Ġwanni kien iħeġġeġ lin-nies biex jindmu u jibdlu ħajjithom. Il-poplu kellu għatx kbir għal messaġġ ta’ tama, għal dak li jagħtih sens u skop fil-ħajja, għal dak li hu essenzjali. Il-poplu, tant kien għatxan għal Alla, li għand Ġwanni kienet tmur “il-Lhudija kollha u n-nies kollha ta’ Ġerusalemm” (v. 5).  

Wieħed jista’ jistaqsi: imma x’raw in-nies fi Ġwanni biex kienu jmorru bi ħġarhom, jitgħammdu minnu fix-xmara Ġordan waqt li jistqarru dnubiethom? Kif ngħidu, l-eżempju jkaxkar, u Ġwanni kien jiġbed lin-nies warajh bix-xhieda ta’ ħajtu. L-Evanġelista jgħidilna li Ġwanni kien jgħix ħajja sempliċi, fis-solitudni tad-deżert, fejn wieħed jiġi mġarrab, ippruvat, u ppurifikat. Fis-skiet tad-deżert, maqtugħ mill-ispirtu tad-dinja u mid-distrazzjonijiet li toffri, Ġwanni kien dispost li jisma’ leħen il-Mulej u jilqa’ l-missjoni profetika. Bir-relazzjoni profonda li kellu ma’ Alla, u bi spirtu ta’ umiltà, Ġwanni seta’ jagħraf li hu kien biss strument magħżul minn Alla, dak il-leħen jgħajjat fid-deżert biex iħejji qlub il-bnedmin biex jilqgħu lil Ġesù Kristu, il-veru Salvatur.   Illum ukoll, fid-dinja li qed ngħixu fiha, hawn għatx kbir għal messaġġ ta’ tama, għal sens u skop fil-ħajja, għall-ferħ ġenwin, għall-paċi, u għall-ħajja dejjiema li jagħtina biss il-Mulej Ġesù. Ejjew nimpenjaw ruħna matul dan l-Avvent biex bħal Ġwanni aħna wkoll nilqgħu l-missjoni profetika li tagħtina l-Magħmudija billi nisimgħu l-Kelma ta’ Alla, inxandruha, u nagħtu xhieda tagħha fid-dinja. Nitolbu lill-Mulej jagħtina l-grazzja li nkunu dak il-leħen jgħajjat fid-deżert, sabiex bix-xhieda tagħna rressqu oħrajn lejn il-Mulej Ġesù u nagħtuhom l-isbaħ rigal dan il-Milied.  

Talba

Niftaħ fommi biex inxandar kliem l-għerf;  

nitkellem fuq ħwejjeġ moħbija mill-qedem.  

Dak li smajna u tgħallimna,  

dak li qalulna missirijietna,  

aħna ma naħbuhx lil uliedhom,  

iżda nxandruh lin-nisel ta’ warajhom:  

tifħir il-Mulej u l-qawwa tiegħu,  

u l-għeġubijiet li għamel.

(Salm 78, 2-4) 

L-Ewwel Ħadd tal-Avvent – Sena B

Kolletta

O Alla li tista’ kollox, qanqal fil-fidili tiegħek ir-rieda li, bis-saħħa ta’ għemejjel tajba, joħorġu jiltaqgħu ma’ Kristu Ibnek li ġej, biex jissieħbu miegħu fil-leminija tiegħu u jistħoqqilhom jiksbu s-saltna tas-sema. B’Ibnek Ġesù Kristu Sidna, li miegħek jgħix u jsaltan flimkien mal-Ispirtu s-Santu, Alla, għal dejjem ta’ dejjem.

Ammen. 

Riflessjoni

Il-Liturġija tal-Kelma llum hija mmarkata minn emozzjonijiet differenti: dieqa għad-dnubiet fl-Ewwel Qari; supplika fis-Salm Responsorjali; gratitudni u inkoraġġiment fit-Tieni Qari; u kważi kważi biża’ u ansjetà fl-Evanġelju. Mill-banda l-oħra l-qari kollu hu kkaratterizzat minn stennija u talba ħerqana lill-Mulej biex jintervjeni, biex jagħmel xi ħaġa. Taħlita pjuttost imħawra tajjeb, li forsi xħin nisimgħuha kollha f’daqqa u narawha b’din il-lenti ta’ sinteżi tista’ taħsadna u tħawwadna. Imma realistikament huma kollha emozzjonijiet familjari u tweġibiet differenti li l-fidi tagħna tagħti fl-istess ħin quddiem ir-realtà tad-dinja u l-ġrajjiet tagħha, u anke quddiem ir-realtajiet u ġrajjiet tagħna u tal-familji u l-komunitajiet tagħna.  

Il-fatt li ta’ kuljum ngħaddu minn din it-taqliba sħiħa ta’ emozzjonijiet u talbiet jista’ jfixkilna u jgħejjina. Imma l-Knisja tagħmel l-għażla li tibda s-sena liturġika tagħha billi tpoġġi quddiemna l-mera ta’ din il-Kelma mhux biex noqogħdu nħarsu lejna nfusna b’vanità jew biex nitħassru lilna nfusna u nsewdu qalbna iktar, imma biex iġġagħalna naffaċċjaw il-verità tagħna nfusna. U toffrilna ż-Żmien tal-Avvent proprju biex—preċiżament għall-kuntrarju tar-ritmu soċjali mgħaġġel u mimli ġenn li jimmarka x-xahar ta’ Diċembru—iġġagħalna nżommu l-brejkijiet. U dan tagħmlu mhux biex iktar nitgerfxu meta naraw il-kwalità miżerabbli tal-ħajja tagħna, imma preċiżament bil-kontra: biex turina l-mogħdrija ta’ Alla kif espressa fil-kliem mimli ħlewwa li nsibu fl-Iskrittura, u wkoll biex tfakkarna li l-ħajja mhijiex ġirja kontra l-ħin imma hija stennija għal laqgħa. Stennija li mhijiex primarjament għall-Milied li tant sar jaqtgħalna nifisna u jbattal bwietna hekk li kważi kważi nieħdu qatgħa meta jasal, imma hija stennija għal-laqgħa mal-Mulej. Laqgħa li sseħħ b’mod konklussiv fil-mument tal-mewt li ma nafux meta se tilħaqna, irrispettivament minn kemm nippruvaw naħarbu minnha u nipposponuha, u b’mod iktar ġenerali hija stennija għat-tieni miġja tiegħu fil-glorja. Nistgħu ngħidu li l-Knisja tibda s-sena eżatt fejn tkun spiċċatha: bil-ħarsa lejn it-tmiem. 

Il-kliem ta’ Kristu fl-Evanġelju huwa mimli urġenza u serjetà: “Kunu għajnejkom miftuħa, ishru”—kliem li tgħidu lil xi suldat li qed jistenna l-attakk tal-għadu jew lil xi għassies jew security f’post li faċli jinqala’ xi ħaġa, fejn ma tistax tisraq nagħsa jew tippermetti li għajnejk imorru bik. Fl-istess ħin, ironikament, Ġesù jkellem lid-dixxipli f’termini ta’ sid u qaddejja, u allura nies ta’ fiduċja li ġew fdati bid-dar tas-sid tagħhom biex jieħdu ħsiebha. Għaldaqstant, qalb l-emozzjonijiet varjati li l-ħajja tgħaddina minnhom, il-miġja tas-Sid hija miġja ta’ ferħ għall-qaddej fdat u responsabbli għax ikun il-mument li fih jista’ juri lil sidu li wettaq xogħlu tajjeb u li kien tassew ta’ min tafdah. Huwa l-qaddej għażżien u mitluq li jeħtieġlu jibża’ mill-miġja tas-Sid. 

Tfisser ukoll din ix-xbieha li juża Ġesù li l-istennija tagħna hija mimlija tama għax is-Sid tagħna mhuwiex tirann jew bniedem kiefer imma huwa Sid ġust u rett, li ma jittollerax laxkezza u skużi bla sens. Anzi, kif jgħid lill-Korintin fit-Tieni Qari, huwa s-Sid li nistennew il-miġja tiegħu bil-ħerqa u li jwettaqna, jissudana, jimlina b’kull xorta ta’ doni għall-bini tad-‘dar’ tiegħu fuq l-art (il-Knisja), għat-tisħiħ tas-Saltna tiegħu, sabiex meta jiġi jsibna mhux biss bla ħtija, imma jsibna għonja għax fittixna li nħallu l-Kelma tiegħu u l-għerf tiegħu jittrasformawna u jagħmluna iktar nixbhu lilu. 

B’danakollu, fil-frattemp, bejn miġja u oħra ta’ Kristu, ma jfissirx li s-Sid mhuwiex qrib. Anzi, nistgħu ngħidu li s-Sid qatt ma ħalla daru imma f’ħinijiet differenti tal-ġurnata jiġi jiltaqa’ magħna b’mod moħbi. U l-mod kif nilqgħu dawn il-laqgħat moħbija tas-Sid jaffetwa l-mod kif se jiġġudikana meta niltaqgħu miegħu b’mod definittiv u l-mod kif aħna nħarsu lejn din il-laqgħa, jekk hux b’biża’ jew b’ħerqa, jekk hux b’sensittività anke għall-inqas sinjal ta’ kuljum jew b’aljenazjoni u indifferenza..

Talba

Mulej Ġesù, aħna u nibdew sena liturġika ġdida, jalla dan il-bidu mill-ġdid fil-ħajja tagħna jkun mument ta’ skoperta mill-ġdid li m’aħniex sidien tagħna nfusna imma aħna qaddejja li qegħdin jistennew lil Sidhom. Permezz ta’ dan iż-żmien tal-Avvent sensel fina spirtu ta’ sahra u stennija: sahra li mhijiex mitluqa’ jew stennija għax imxebbgħin u għajjenin mill-ħajja; imma stennija attenta għalik li tiġi tiltaqa’ magħna ta’ kuljum fil-moħbi sabiex, permezz ta’ dawn il-laqgħat ċkejkna u kontinwi, qalbna iktar titħeġġeġ għalik sabiex, meta jasal il-mument tal-laqgħa tagħna wiċċ imb wiċċ miegħek, tkun il-laqgħa mal-imħabba ta’ ħajjitna li għaliha għexna.

Ammen.